Battlefield 2042 trapt moeizaam af

Battlefield splitst zichzelf ditmaal op ter drietal losse segmenten. All-Out Warfare is simpelweg ‘ie nieuwe Battlefield’, Battlefield Portal remixt dat met eerdere nostalgie uit den serie plus Hazard Zone staat op zichzelf indien competitieve survivalmodus. Ie is, zoals vroeger alreeds uiteengezet, leuk watten Battlefield. Tegelijkertijd maakt dat den shooter zowel opvallend dun gelaagd, gedurende vlagen zelfs ondoordacht. Des te meer wij spelen, des te schrijnender dat wordt.

Zeker nu wij den mogelijkheid hebben wegens Battlefield 2042 zonder restricties te kunnen spelen, wordt merkbaar hoeveel inscheuren er ter den fundering zitten. Vooral ter den reguliere spelmodi van All-Out Warfare verloopt lang noch alles even vlekkeloos. Nog te veel van den uit 128 toneelspelers bestaande schietpartijen wordt opgeschud wegens golven van constante liggen; wrange bugs plus onbalans teisteren den momenten waarin ie netwerk wél stabiel blijft.

Dat selecte wapens plus voertuigen — hopelijk voorbijgaand — overpowered zijn, is nog totdat daarheen aan toe. Maar daarheen liefhebben den imperfecties helaas noch op. Hele groepen toneelspelers kunnen teglijktijdig vast komen te zitten ter wanden. Ie ‘pingen’ plus spotten van vijanden voelt uitzichtloos verouderd plus onprecies aan. Sommige potjes opstarten noch, andere staken nooit. Teamgenoten diegene volledig indien tegenstander ingeladen wordt, jagen jou voortdurend den stuipen op ie lijf. Plusteken hovercrafts diegene wolkenkrabbers beklimmen; waarom zowel noch?

Erbij eentje Battlefield-lancering komt vrijwel eeuwig eentje stukje imperfectie — ie hoort er spoed gedurende — maar ter ie geval van Battlefield 2042 voelt er meer ongevuld. Los van voortdurende liggen plus bijtijdse bugs lijkt den spel op veel fronten zowel noch helemaal be. Den spel spreidt eentje veelzijdig nipt vol schietplezier, maar er waas eentje zekere cohesie ter ie geheel.  

Vooral op ie pui van voortgang komt Battlefield 2042 behoorlijk slordig overheen. Noch schattig is er binnenshuis den potjes geen universeel scorebord te verkennen; den persoonlijke voortgang is ter zijn geheel zoek. Spelstatistieken zijn vanuit den spel noch ter te zien plus zowel van eentje Battlelog-achtig webportaal is geen sprake. Toneelspelers mogen hoogstens terugkijken op zuurverdiende wapens plus watten embleempjes, maar van eentje subjectief oorlogsregister is vooralsnog geen sprake. Voordat eentje statistisch sterke serie indien Battlefield is dat eentje opmerkelijk gemis.

Den voortgang diegene wél te volgen is, steekt pover be. Om meer plus huis te spelen verdienen toneelspelers geleidelijk aan wapens plus uitrusting. Speel jou meer of huis met select werktuig, dan komen daarheen meer modificaties voordat vrij. Ie is eentje simpel principe, maar ie wordt ditmaal weinig efficiënt toegepast. Voordat selecte wapens dienen toneelspelers vooraf wegens eentje telg nietszeggende upgrades te grinden eer zij eentje nuttig verrassend vizier vrijspelen. Van diegene afstand ziet den wortel er noch bepaald appetijtelijk uit, aldus dit ezel.

Lang noch alle wapens plus voertuigen maken zichzelf vuil aan dat soort praktijken, maar huwelijk intrigerend wordt ie metaspel zowel noch bepaald. Dice hoopt gamers warm te liefhebben met eentje handvol aanpassingen voordat wapens plus voertuigen; hoogstens eentje ongeïnspireerde skin wegens ie be te maken. Dat den interface ie totaalbeeld erin bemoeilijkt — plus zowel dit nog lang noch vrij is van bugs — maakt ie onzekere instinct helemaal be.

Vooral diegene desinteresse rondom den langdurige voortgang staat loodrecht op hoe Battlefield den Specialists pusht. Eentje focus op heldenfiguren gaf Overwatch eentje gigantische por ter den rug; gedurende Battlefield wil eentje poging daartoe nog noch helemaal plakken. Er waas eentje stukje sturing plus eentje heleboel personaliteit.

Specialists nemen met watten unieke vaardigheden plus werktuig den plek van traditionele schoolklassen ter, maar ie gros van den soldaatfiguren is pijnlijk oninteressant, zowel qua gameplay indien overvallen. Van den luide bebaarde Rus totdat den arrogante Europeaanse vedette: den eentje is eentje nog saaier cliché dan den ander. Hoe willen toneelspelers warmlopen voordat nauwelijks interessante figuren, met minstens zo nietszeggende oneliners? Had dan op zijn minst watten lering getrokken uit ie collegiale Apex Legends.

Ergens voelt ie nep Battlefield 2042 uiteindelijk is begonnen indien hippe shooter met nadruk op verschillende helden, maar dat diegene plannen halverwege omgegooid zijn. Battlefield moest weliswaar weer terug zoals den voet — eentje sentiment waar zowel EA’s marketingmateriaal op inspeelde. Ie eindproduct strandt er precies tussenin. Ie geheel voelt ‘best welnu Battlefield’, maar ie komt met eentje halfslachtig probeersel indien hero shooter. 

Toegegeven, wegens Specialists vrijuit wapens plus werktuig te geven, permitteren zij toneelspelers welnu op creatieve wijze ie strijdveld bewandelen. Zodoende blijft ie namelijk nog enigszins dichtbij ie vertrouwde Battlefield. Ter All-Out Warfare biedt dat nieuwe speldynamiek, waar ie tijdens Hazard Zone des te huis totdat zijn rechtspraak komt. Onder ie mom van spannende survival spelen den archetypen plus vaardigheden strakker op jawel ter, maar zowel dit modus waas vervolgens weer enige verdieping.

Ie concept van Hazard Zone getuigt nog eeuwig van potentie, maar vooralsnog lijkt den modus noch ie beoogde momentum te pakken. Ie overkoepelende metaspel, waarbij werktuig vanaf tournee gekocht moeten wordt, steekt nog eeuwig wrang be. Den potjes an sich kúnnen vrij interessant plus slepend uitpakken, maar er is noch veel wegens zoals te willen of ongezouten naartoe te werken. Toneelspelers extraheren watten gegevens uit vijandelijke omgevingen, scoren watten punten, plus dat is ie.

Den gigantische wervelstorm’s plus clusters van computergestuurde vijanden geven Hazard Zone welnu dat gevaarlijke randje, maar teveel rondjes verlopen rommelig, totdat aan ie vervelende aan toe. Met eentje vaste squad vormt ie survivalcomponent nog eentje grappig uitstapje voordat watten doelgericht teamspel; ter jou uppie wordt ie geheid eentje zooitje onordelijk. 

Dat in-game stemcommunicatie nog eeuwig noch ondersteund wordt plus dat den matchmaking nu alreeds stug verloopt, helpt den overtuigingsfactor voorts wegens zeep. Hazard Zone moeten intact snel eentje stuk vlotter plus verleidelijker wordt, wil dit pilaar rechtopstaand blijven staan tijdens Battlefield 2042’s levenswandel.

Battlefield Portal heeft ter diegene zin meer overlevingskans. Den modus laat zien dat eerdere Battlefield-glorie tenslotte overheen te zetwerk is zoals den huidige spelomgeving. Dice biedt toneelspelers ie werktuig wegens zelf servers plus regelsets aan te maken, maar den potentieel van Portal is vooral hoe ie eentje remaster-hub van eerdere hoogtepunten uit den serie vormt.

Nu bestaat Portal uit den content van Battlefield 2042, eentje zestal slagvelden uit drietal eerdere games, met eentje handvat aan bijgevoegd werktuig. Elk van den originele spelmodi komt vaak met selecte restricties plus nuances diegene relevant zijn voordat dat specifieke stukje. Ie resultaat is eentje bovenmatig stukje service ter nostalgie, watten onderbeen wegens meer content smeekt. Caspian Border blijft namelijk zowel noch voordat eeuwig wieg; kom maar wegens met Strike at Karkand.

Dat is echter ongezouten zowel den valkuil van Battlefield 2042: den content diegene nog komen gaat. Geheel tegenstrijdig met den transparante roadmaps van nu, lijkt Dice nog geen benul te hebben van hoe dit Battlefield overheen verloop van tijdstip moeten groeien. Of er überhaupt meer Portal-remasters ter ie verschiet ligt, is bijvoorbeeld compleet onzeker.

Battlefield 2042 laat zichzelf flinterdun spreiden — ter eentje twijfelachtige staat ook — plus vanaf daarheen “loeren wij welnu” hoe dat voorts moeten, zo toeschijnen Dice plus EA te signaleren. Zelfs den Year 1 Pass à zowat veertig euro belooft onderbeen viertal nieuwe Specialists, maar spreekt noch overheen nieuwe slagvelden, wapens of spelmodi. Dat service-element zullen weliswaar eentje tikkeltje verleidelijker mogen.

Dice plus EA serveren met dit Battlefield vooralsnog eentje stapel onzekerheid. Ter den voet staan eentje tal interessante concepten, maar ie geheel voelt verre van be. Van den krakkemikkige interface totdat aan bizarre gaten ter ie spelontwerp: op alle productieniveaus mankeert welnu watten. 

Den spel kán prachtig ogen plus gedurende vlagen zijn gigantische bestormingen zowel onge episch, maar diegene hoogtepunten wegen simpelweg noch op tegen den ondermaatse afwerking. Op teveel fronten schiet Battlefield 2042 mis. Werkt ie iedereen welnu ooit lekker mee, dan is ie nog maar den vraag hoelang den aanwezige content verfrissend blijft voelen. Met krap twee weken spelen heb jou alle puinhoop mogelijk welnu weer waargenomen.

Den stapel is vooral dat Battlefield 2042 indien spel snel stabiliseert — ie liefst ter overeenstemming met ventilatoren diegene hun kritische twijfels uiten — plus vanaf daarheen uitbreidt. Eentje aanschaffen is schrede aan te raden eer Dice iets meer te veiligheidsfunctionaris heeft dan “sorry man”, terwijl zij haastig patches bijhouden.

Battlefield 2042 is verkrijgbaar op Xbox One, Xbox SeriesX plus S, PlayStation 4, PlayStation 5 plus pc (Origin, Steam plus Epic Games). Voordat dit review worden eentje pc-exemplaar verstrekt, welke worden gespeeld op eentje high-end game-pc.